Boekbespreking:
wat zijn de lessen van oergedrag voor zakelijk succes?
Kunnen oerpatronen van de mens worden ingezet om organisaties beter te laten functioneren? Die vraag wil Patrick van Veen beantwoorden in zijn recente boek Verliefd op je klant. Hij brengt in kaart wat de hormonale processen die samenhangen met verliefdheid, betekenen voor de relatie tussen bedrijf en klant, arts en patiënt, overheid en burger.
Continuïteit van bedrijf en samenleving
Zijn
basisvraag is: kan een organisatie medewerkers motiveren tot gedrag
dat loyaliteit wekt bij klanten zodat deze herhalingsaankopen en
aanbevelingen doen? Iedereen blij: het bedrijf krijgt continuïteit,
de medewerkers een leuke baan en klanten een goede leverancier. Voor
dit blog voeg ik eraan toe: zijn er nog andere onbewuste factoren in
ons (oer)oergedrag die zorgen dat we adequaat functioneren en
problemen effectief oplossen? Dat heeft een impact op het succes van
organisaties en op de continuïteit van de samenleving. Als dat
bijvoorbeeld lukt met het klimaat is ook iedereen blij: we leiden een
zinvol leven, ons nageslacht kan nog een tijd vooruit en moeder
natuur is in ere hersteld.
Directie slaapt
De
auteur constateert dat veel marketeers blijven geloven in de
bezweringsformules waarmee zij gewend zijn de markt te bestoken,
terwijl de klant er niet van onder de indruk is. Cursussen en
campagnes van de HR-afdeling om medewerkers tot ander gedrag aan te
zetten zijn vaak niet effectief, omdat de organisatiecultuur er niet
klaar voor is. Van Veen: "Directies klagen over onvoldoende
inzet, maar sussen zichzelf ook in slaap met het idee dat er geen
probleem is omdat er bij de concurrentie fouten worden gemaakt.
Terwijl dat natuurlijk ook in de eigen organisatie gebeurt."
Primaire behoefte: gehoord worden
Volgens
Van Veen is een primaire behoefte van klanten gehoord worden, zodat
er rekening met hun wensen wordt gehouden, niet alleen bij de keuze
van het product zelf, ook bij het contact rond de aankoop. Dit geldt
zowel in een fysieke winkel als in een webshop: de ene klant wil
wegwijs gemaakt worden in het assortiment, de ander wil graag eerst
zelf rondkijken. De ideale verkoper nodigt uit tot contact en is snel
beschikbaar als advies gewenst wordt bij het maken van een keuze.
Veroveren en veroverd worden
Vergelijkbaar met een klantrelatie is de relatie met een patiënt (zorg), burger (overheid), student (onderwijs), lid (vereniging), donateur (stichting), fan (idool), gast (horeca) en zakelijk partner (ondernemer). Al deze zakelijke relaties hebben baat bij het ontstaan van passie, zoals die die leeft tussen twee geliefden. De rol van de verkoper heeft veel gemeen met die van een man: hij heeft de drang te veroveren, zonder dat de relatie veel risico oplevert. De klant zit als een vrouw jarenlang opgescheept met de gevolgen van een 'aankoop', ook al wordt er niet geselecteerd op genen, maar op specificaties, prijs, service en beleving.Glimlach en eisprong
Een
fenomeen dat zich hierbij voordoet is de glimlach: het is logisch dat
een serveerster die glimlacht meer fooi krijgt. Minder bekend is dat
ook tijdens de eisprong een serveerster meer fooi krijgt, zo is uit
onderzoek gebleken. Ook opmerkelijk: veel cafébezoekers gaan zitten
aan een tafeltje dat net nog is gebruikt. Voor medewerkers die de
tafel moeten afruimen en schoonmaken is dat niet handig, maar dit
tafeltje heeft zich bewezen als een goede plek omdat er anderen
hebben gezeten, dus wordt het onbewust uitgekozen. Van Veen: “Zo
ontstaan net als in de natuur, allerlei olifantenpaadjes van keuzes
waarvan wordt aangenomen dat ze goed zijn omdat ze eerder door
anderen zijn gemaakt.”
Lozen van frustraties
Te
midden van alle drang tot profilering, autonomie en authenticiteit
zijn we als mens dus nog steeds bezig met voorbeeldgedrag. Een
veilige plek in de kudde, ook al is de fysieke bescherming daarvan
niet meer nodig. En zo zijn zijn we als mensen gaan denken dat we de
natuurwetten ontstegen zijn: een manager wordt benoemd van bovenaf,
terwijl in de dierenwereld leiderschap ontstaat vanuit de groep. Na
een ruzie is het voor mensen heel moeilijk om vrede te sluiten –
dieren weten dat het cruciaal is om weer een eenheid te vormen
tegenover de gevaren van buiten. Voor de frustraties die mensen
opdoen bij het werk hebben ze alsnog een uitlaatklep nodig. Heel vaak
wordt dat de nietsvermoedende klant: iemand van buiten de eigen
groep, waaraan je geen loyaliteit verschuldigd bent. Hoewel: via hun
bestedingen financieren klanten natuurlijk wel je salaris, maar dat
wordt in het menselijk brein even over het hoofd gezien.
Stressreductie verhoogt het comfort van klanten
Ook
het oprekken van de eigen comfortzone is een heel instinctief
gegeven, zo zorgen dieren dat hun bestaan zich zonder stress
voltrekt. Om de verwachtingen met elkaar af te stemmen hebben ze
rituelen, zoals bij de paring en het voeren van jongen. Mensen hebben
bij een afspraak als ritueel de vraag 'hebt u het kunnen vinden?' Het
antwoord is daarbij niet van belang, het gaat erom een sfeer te
scheppen waarin het gesprek soepel verloopt. In allerlei situaties is
stressreductie bij klanten een effectieve manier om de relatie te
verstevigen: oogcontact, aandacht en bijvoorbeeld het dragen van
naambadges. Net als een overzichtelijke webpagina en een transparant
assortiment (zodat de klant er de weg in vindt), maar keuzestress
moet worden vermeden: maak het aanbod niet te groot. Zo ontstaat
gaandeweg een wij-gevoel bij afnemers en anderen: we staan aan
dezelfde kant, we hebben dezelfde normen en waarden, belangen en
verlangens.
Uitstraling van sterke genen
Dit
is allemaal nog te beredeneren, maar Van Veen beschrijft ook andere
verleidingstrucs, zoals 'smijten met energie'. De veren van een
mannetjespauw beperken zijn vluchtkansen en toch zijn ze heel
aantrekkelijk voor een partner. Hoe groter de veren hoe groter de
aantrekkingskracht! Hetzelfde geldt voor neusapen: het doet er niet
toe dat hun neus in de weg zit bij het eten, hoe groter de neus hoe
groter de kans op nageslacht. De redenering van de partner is dat je
sterke genen hebt als je blijft leven ondanks bezittingen die het
overleven bemoeilijken. Dat veel verkopers rondrijden in een veel te
dure auto, heeft kennelijk niet alleen te maken met hun behoefte aan
status en comfort.
Statussymbolen
Wel
blijft status een belangrijke factor bij het gedrag van mensen. In
primitieve termen uitgedrukt gaat het bij status om de rang in een
denkbeeldige pikorde, een plek op de apenrots die vaak wordt
uitgedrukt in een taal die voor de betreffende groep specifiek is.
Bij sommige organisaties is dat de grootte van een auto of het aantal
lades in en bureau. In ambtelijke organisaties kan de kleur van het
potlood waarmee de tekst van een brief geparafeerd een statussymbool
vormen.
'All you need is love'
Natuurlijk
gaat de vergelijking van de relatie tussen bedrijf en buitenwereld
met die van twee geliefden niet altijd op. Bij geliefden is er sprake
van wederkerigheid, exclusiviteit en een zekere obsessie. De relatie
tussen klant en afnemer wordt gekenmerkt door een gescheiden rollen,
losse contacten en meer rationele afwegingen. Ook zit er een forse
materiële component in de deal: er moet betaald worden, in plaats
van 'all you need is love'. Bovendien is de ontstane loyaliteit van
de klant naar de leverancier hopelijk gelijkmatig en langdurig, dus
geen voorbijgaande fase die plaatsmaakt voor ergernissen, een besluit
om te settelen en kopzorgen over opvoeding. Desondanks kan het
oergedrag van mensen en dieren veel zinnigs vertellen het wekken en
behouden van loyaliteit voor een organisatie van afnemers,
medewerkers, klanten, donateurs en anderen.
Positief, consistent en alert
Op
basis hiervan geeft Van Veen de volgende tips voor de relatie met
klanten:
- straal non-verbaal positieve energie uit, wees vriendelijk en enthousiast. Als een verzoek van de klant niet kan worden vervuld, leg dan uit waarom
- ook consistentie is een belangrijk oerprincipe: “Mensen hebben voelsprieten voor ambivalent gedrag.” Dus als je roept dat je klantvriendelijk bent zet dan parkeerplaatsen van de directie niet naast ingang met daarnaast de plekken voor medewerkers en in een verre uithoek die voor klanten. Zorg bijvoorbeeld ook dat de vormgeving van het logo en de schrijfwijze van je bedrijfsnaam overal identiek is
- observeer je omgeving en ga na welke verschillen zich door de tijd heen voordoen in de gezichtsuitdrukking en behoeftes van klanten, technische ontwikkelingen bij leveranciers en concurrenten of andere omstandigheden die van invloed zijn op je omzet, zoals het weer of internationale verhoudingen
- wees alert in het leggen van contact: laat merken dat je de klant hebt gezien en gehoord met een bevestigingsmail, een hoofdknik, een samenvatting van zijn wensen. Aandacht voor de klant betekent ook dat iedereen in de organisatie wordt aangesproken op klantvriendelijkheid, zodat niemand zich daarboven verheven voelt
- blijf betrokken: stop niet met aandacht geven als de aankoopbeslissing is genomen. Een politieke partij doet er goed aan contact te houden met de kiezers als de verkiezingen voorbij zijn
- neem jezelf, je collega's en de klant serieus. In een sfeer van respect zijn medewerkers meer gemotiveerd en bouw je meer loyaliteit op bij de klant
- verras je klanten: doe iets bijzonders dat ze waarderen, onthouden en verspreiden
- stel medewerkers die contact met de klant hebben in staat tegenspel te bieden aan collega's met andere taken: zodat bijvoorbeeld de 'handen aan het bed' zich assertief kunnen opstellen tegenover hun manager.
Wees assertief
Ook
voor klanten heeft hij een aantal tips in petto, zoals het delen van
ervaringen
om elkaar te helpen het kaf van het koren te scheiden. "Dit
stimuleert dat bedrijven die correct met de klant omgaan." Hij
pleit ervoor om
assertief
te zijn, dus ontevredenheid kenbaar te maken en eventueel daarna
afscheid te nemen van een leverancier. Daarnaast adviseert hij om ook
je wensen op tafel te leggen als je wel de eindgebruiker bent, maar
niet degene die de rekening betaalt. Dat kan het geval zijn bij
medicijnen, bij een cadeau of als de inkoopafdeling van je werkgever
bij de aanschaf betrokken is.
Klantloyaliteit stimuleren
Verliefd
op je klant bevat veel voorbeelden hoe het niet moet, vaak berustend
op eigen ervaringen van de auteur als klant van zorginstellingen en
horecabedrijven. Het boek lijkt daarom soms op een soort aanklacht
tegen alle keren dat hij onvoldoende respect kreeg. Het zou beter
werken om de betreffende voorbeelden iets beter te inventariseren:
wat helpt een organisatie met deze cultuur om de loyaliteit van
klanten te stimuleren? Dit geeft meer herkenning en perspectief voor
de lezer die zelf ook dergelijke stappen moet zetten. Slordig is de
auteur op pagina 43 en 64 waar hij de fasen noemt van processen die
hij behandelt zonder te vertellen wat in elk stadium gewenst is om
een stap in de goede richting te zetten.
Concreet en met visie
Van
Veen heeft groot gelijk als hij stelt dat verbeteringen het meest
effectief zijn als wordt uitgelegd dat ze passen in een visie op de
lange termijn en tevens worden opgedeeld in kleine stappen, die heel
concreet zijn en gemakkelijk te nemen. Helaas houdt hij zich niet aan
dat laatste uitgangspunt als hij stelt dat privileges direct
afgeschaft moeten worden. Natuurlijk moet de beloning gebaseerd zijn
op inzet en prestatie en is het ongewenst dat privileges bijvoorbeeld
berusten op een positie in de hiërarchie. Anderzijds zijn privileges
enorm motiverend en daarnaast zijn ze jarenlang loyaal gerespecteerd.
Dat privileges op de schop moeten is duidelijk, maar als dit abrupt
gebeurt werkt dat verwarrend en demotiverend.
Zorgvuldig omgaan met een klacht
Dat
een klacht een kans zou zijn is volgens Van Veen nonsens: "je
had het gelijk goed moeten doen". Dat is een merkwaardige
opvatting omdat een klacht wederom een goede gelegenheid is om kleine
verbeteringen door te voeren, zoals door hem bepleit. Ten tweede is
het veel minder belangrijk wat er had moeten gebeuren, dan wat er
daadwerkelijk wordt gedaan voor het op peil houden van de
klanttevredenheid. Die is wel degelijk gebaat bij zorgvuldig omgaan
met een klacht (net zoals trouwens het goed uitpraten van een
conflict tussen geliefden).
Wantrouwen of vangnet?
Eenzelfde
gebrek aan nuance doet zich voor bij het onderwerp
leveringsvoorwaarden. Van Veen heeft gelijk als hij stelt dat de
voorwaarden vaak berusten op enkele incidenten met onredelijke eisen
van klanten en dus niet zijn afgestemd op de vele situaties waarin de
klant denkt een gegronde klacht te hebben. Maar dat
leveringsvoorwaarden per definitie een vorm van geïnstitutionaliseerd
wantrouwen zijn, betekent dat ze moeten worden afgeschaft en dat er
dus geen vangnet meer is voor situaties waarin een juridisch kader
gewenst is. Volgens deze redenering zou het dragen van autogordels
een vorm van wantrouwen zijn tegen de bestuurder, terwijl het gewoon
gaat om een veiligheidsmaatregel.
Sociologische achtergrond van oergedrag
Verder
roept het ontbreken van de term territoriumdrift vragen op, het lijkt
biologisch een relevant gegeven, vooral bij het vinden van een
partner. Ook bij organisaties speelt dit extern (in de strijd om
marktaandeel) en intern bij promoties en beslissingsbevoegdheid. Als
territorium geen interessant onderwerp is voor Van Veen, zou het
handig zijn geweest om dat uit te leggen. Daarnaast valt mij op dat
veel oergedrag in organisaties een sociologische achtergrond heeft.
Dat onderwerp maakt geen deel uit van het boek, tegelijk vind ik dat
de intensiteit van dit gedrag, de schade en het gebrek aan
zelfreflectie vergelijkbaar zijn met instinctief gedrag en dus even
relevant. Ik noem drie patronen die ik zelf vaak waarneem in het
besturen van organisaties en de samenleving:
- een instabiel evenwicht tussen daadkracht en onverschilligheid
Dit leidt er vaak toe dat problemen langdurig worden ontkend, pas als het te laat is komen er maatregelen met een overcompensatie van het gebrek aan daadkracht: het gaat er niet om dat maatregelen effectief zijn, als ze maar die schijn oproepen - het belang van identificatie
De steun voor politici als Erdogan, Trump en Poetin wordt niet gegeven aan hun beleid, maar aan het uitstralen van de identiteit van hun land. De leus Make America Great Again, de trots over het woud aan Turkse vlaggen bij demonstraties en het verzet tegen de bemoeizucht van het westen zijn blijkbaar voor de kiezers veel belangrijker dan werkgelegenheid, onderwijs en veiligheid op straat - beoordelingsvermogen als bron van fixatie
Instinctief zijn mensen geneigd snel te oordelen omdat dit het verschil kan betekenen tussen eten en gegeten worden. Een traag oordeel betekent dat je honger hebt of de honger van een ander stilt. De overlevingskansen van de mens zijn nog steeds afhankelijk van het beoordelingsvermogen, zoals we dagelijks meemaken, bijvoorbeeld in het verkeer. Twijfel aan je beoordelingsvermogen betekent twijfel aan je overlevingskansen, dat is ondraaglijk en dus is het voor mensen heel moeilijk om een afslag te nemen op een bestaand denkspoor. Vandaar het succes van framing bij communicatie.
Het hemd en de rok
Al met al bevat Verliefd op je klant veel zinvolle observaties en uitgangspunten. De belangrijkse eye-opener die het boek biedt, heeft als thema 'het hemd nader is dan de rok'. Het is de baas die je salaris betaalt en het zijn je collega's die je dagelijks ziet. Je zou bijna vergeten dat het de klant is die zorgt dat je baas geld heeft voor het salaris van jou en je collega's. Er is dus meer externe focus nodig, de normen en waarden van de bedrijfscultuur moeten zich uitstrekken buiten de comfortzone. Als er diersoorten zijn die daarin al geslaagd zijn, hoop ik dat wordt onderzocht wat mensen daarvan kunnen leren.Bestelgegevens
Het boek Verliefd op je klant kan worden aangeschaft bij Managementboek en bol.com , daar staan tevens recensies. Ook ManagementTeam plaatste een recensie. Meer over de opvattingen van auteur Patrick van Veen op zijn website, Twitter en Facebook. Ook verscheen Van Veen bij Omroep Max in een uitzending van het Eivan Midas met Midas Dekkers.Kwetsbaarheid, gevaar en de apenrots
Een
tv-spot van Bamigo herenondergoed toont allerlei facetten van
oergedrag: kwetsbaarheid en bescherming, trotseren van gevaar en
natuurlijk het vinden van een plek op de apenrots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten